Kırılacak bir parçamız daha varmış, her darbede bunu farkediyoruz. Yaşadıkça kendimiz keşfedip gördüklerimize şaşırıyoruz ve bir noktadan sonra artık alışıp, yüzsüzleşiyoruz. Nerede o ilk bölümlerdeki narin, kırılgan, yufka yürekli kızlar, nerede şimdi dimdik duran, bağıran,hakkını arayan kızlar?

Tabii karakterlerinin şekillenmesi alışkanlıklarından kolayca vazgeçecekleri anlamına gelmiyor. Kader’in yaptığının affedilir bir yanının olmaması gibi. Ne büyük bir takıntı, nasıl bir sevgi açlığıdır ki bu bir türlü kopamıyor. Daha ne kadar düşmesi gerek ki aklı başına gelsin ya da daha ne kadar yüksekten düşmesi gerek. En sonunda Songül’ün fırlatıp kırdığı bardak gibi paramparça edecek onu bu takıntı. Israrla annesinden ve şimdi de kardeşinden sevgi dileniyor. Eminim ekran karşısında Kader’in yakasından tutup “kızım anla artık bu kadın seni sevmiyor, yeter artık” demek isteyen bir çok izleyici vardır. Bu ısrarı herkesi fazlasıyla yoruyor.

"Başka kapıya!"

Kötü alışkanlıklarından yavaş yavaş arınan bir adet Eylül. En azından o artık anladı kendisini yormanın faydasız olduğunu. Kemal içeri girdiğinden beridir hayatındaki sağanak yağmurlu hava yerini yavaştan parçalı bulutlu günlere teslim ediyor ama tabii arada bir şimşekte çaktırıyorlar. Sezon başladığından beridir biraz pasif kaldı sanki, Kemal gidince karakter hikayesi boşa çıktı, çok durulmuyor üzerinde. İçeri girmesine rağmen bir türle kurtulamadığımız Kemal yeniden sahalara dönmek için beklemede, Eylül de onun için bekletiliyor bakalım Kemal hapisten çıkınca bizi neler bekliyor olacak.

Çift sahneleri bu sıralar fazla boşta kaldı. EySer çifti de bu dertten muzdarip. Hala aynı sakinliklerini korumalarına ayrıca hayranlık duymuyor değilim. Zira günümüz aşkları ve aşıkları onlarınki kadar esnek ilerlemiyor.

Çay koyayım içersin?

Bölüm sonu izleyici tepkisi: Cemre vurdu, gol oldu... Dramlara doymadı,yüzü bir türlü gülmedi gibi bir sürü cümle kurulur Cemra hakkında ama nihayet o da atağa geçti. İyi ki de söyledi, belki böylelikle Nazan hanım ve Defne artık kendi dertlerine düşüp kıza bi rahat huzur verirler(burada gözlerimizi kapatıp, fragmanı görmemiş gibi yapıyoruz). Hayatları yavaş yavaş rayına oturmaya başlamışken gözleri de bi açılsa tadından yenmez valla. Hayır gözleri açılsın isterse yine acıların kızı olmaya devam etsin. Bu hali fazlasıyla iç karartıcı. Hazar Motan yine döktürüyor tamam ama bu kadarı yetmeli, üzüldük, ağladık, bitti hadi normale dönelim artık.

kaynak: ranini.tv